Festa de San Fins do Castro

A Festa de San Fins do Castro, en torno á ermida situada en medio dun bonito bosque en Cesullas, debe a súa continuidade ao labor do párroco Saturnino Cuíñas, que foi quen a impulsou nos anos 30. Aquí chegan os romeiros co convencemento de que as augas que emanan dunha fonte nas proximidades cura as verrugas, así que o rito é achegarse a ela e mollarse cun pano que se deixa alí. O milagre sucederá cando sequen os panos.
	
	Ata aquí, a tradición. Porque os tempos actuais danlle á festa unha imaxe ben diferente cunha multitude de mozos e mozas empapados en viño tinto, tan excitados diante da imaxe do cura de Cesullas subido nun palco como poderían estalo nun concerto de rock. É a imaxe da cerimonia do “berro seco”, un rito con 2.000 anos de vida, no que o público ao unísono emite un profundo berro co que sacar os malos espíritos do corpo. A mocidade, que celebra a súa particular batalla de viño nunha área restrinxida, lanza despois un segundo “berro seco” ao que acompaña a polémica pero leva camiño de facer historia.
	
	A tradicional romaría campestre, animada durante todo o día coa música dos gaiteiros, complétase con outro singular acto: a queima do "Santo da Pólvora", unha falla artesanal consistente en dous bonecos que reproducen algún oficio tradicional, que se fai estoupar antes dos bailes da mañá.