Arraianos

Na fronteira, liña invisible entre a Galiza interior e o norte de Portugal; de brétema, chuvia, neve onde se funden a realidade e a ficción; a vida e a morte. Entre o misterio e os impulsos da terra. Entre o ser humano e as forzas da natureza. Entre o poético e o mítico, alén da xeografía. No límite da fantasía.

A idea de fronteira, da liña divisoria, punto de escisión e de unión, lugar de encontro e separación. Espazos vitais nos que os límites non só físicos, están na condición humana, no que de verdade nos converte en arraianos.

En ARRAIANOS, Ferrín crea un novo mundo mítico, a Raia, con 10 relatos literarios dos que nós eliximos e transformamos en escénicos dous: MEDIAS AZUIS e LOBOSANDAUS.

Arraianos mereceu: o Premio da Crítica galega, o Premio da Crítica española e o Premio Lousada Diéguez en 1992. A prosa de Ferrín: engaiolante, poética, musical, vigorosa e tradicional, capaz de transportarnos a calquera momento ou universo e facernos parte da historia que pretende contar, sexa cal sexa. Grazas a ese estilo máxico, mergullámonos nas súas tramas coa suficiente ilusión como para deixarnos atrapar por cantas historias se nos ofrecen.