Tres Tristes 2.0

Tres individuos, nunha situación extrema como é a cegueira, búscanse co tacto, atópanse, recoñécense, transfórmanse nun espazo espido, onde a danza xorde instantaneamente como resultado do encontro cun mesmo, o accidente e o xogo como perfecta xustificación para habitar situacións e roles con límites difusos, pero liberadores.

A obra é unha reflexión sobre a soidade, o encontro, a pertenza, o absurdo, a beleza, o grotesco, o misterio do descoñecido e a poesía. Recordos que se abriron camiño nun acordo silencioso, sen texto.

Quen manipula e quen é manipulado? Que poder temos no descoñecido? Que obstáculos nos autoimpomos? Como negociamos a individualidade e a necesidade de pertencer, de ser parte de algo? Tal vez a peza na súa espontaneidade expón interrogantes maiores e trata de atopar significados e sentido dentro do caos. Que nos separa e que nos une?

Autoría: Kirenia Martínez Acosta.

Intérpretes: Estefanía Gómez, Leodán Rodríguez e Kirenia Martínez Acosta.