Insistimos en meter a Soto Asa no saco da escena urbana de aquí por asinar cancións xunto ao pope Yung Beef ou a internationally Bad Gyal e publicar o seu traballo na Vendicion. Pero no mundo fluorescente do Soto está el e ninguén máis: a súa escena empeza e acaba nel, na súa reguetón a cámara lenta e o seu espírito zen. Non se parece a ninguén; se seica, outros tentan imitar o seu imaxinario. A súa fixación coa estética gamer deixa a metáfora a tiro: hai tempo que fai música nunha pantalla que ninguén máis puido desbloquear. Entre ninjas, marcianitos e carreiras de coches ilegais con algún skyline xaponés de fondo, Soto Asa pasouse o xogo antes de que o resto puidese entender o titorial.
VIRAL utiliza ricas galletitas (cookies), si sigues navegando aceptas su uso. Saber más.Aceptar