Ante todo, mucha calma

Ante todo mucha calma é un monólogo no que Corbacho ri de todo, pero, basicamente de si mesmo!, Bo, e tamén da súa familia, dos seus pais, da súa muller, do seu fillo, do seu can, e dos seus principios. Principios que por certo van cambiando en cada función. E postos a rirse, ri ata dos espectadores que van velo, pero sobre todo o que pretende é que os que rían máis sexan eles. Porque está a cousa como para deixar de rirse.